Sa Bundok Ng Monte Cristo (3 Tula Mula Kay Jonathan Aquino)

Sa Bundok Ng Monte Cristo

3 Tula Mula Kay Jonathan Aquino

Tula I: Ang Pakikipagsapalaran Nina Sirena Urduja at Arkanghel Miguel

He: O binibini na karagatan,

Nais ko sanang malaman,

Maari ba –

Anak ng pating, ano ‘yan?!

She: Ay, hihihi,

Nagulat ka sa aking ka-eyeball?

We’re just Facebook friends,

Ang  kanyang ina ay dalagang bukid,

At ang kanyang ama ay sugpo!

He: Hinahanap ko ang Atlantika;

May siyokoy doon, oras na niya,

Pasaway kasi, lagot siya!

She: Xencia na po,

Hindi ako Kapuso,

Hindi rin Kapamilya;

Pero teka,

Sa bihis mong astig at tigasin,

Tulad nung guy sa bote ng gin,

Nga pala, daming basyo sa ilalim,

Kitang-kita ko,

Sasabihin ko sa iyo –

He: Ang alin?

She: Ang aking sasabihin.

He: Sabihin mo na!

She: Sasabihin ko na!

Tumahimik ka,

Uupakan kita!

He: Xencia po,

My lips are zipped!

She: Dito sa Pacifico,

EKSKLUSIBO!

Ako ang inyong naging … saksi!

O-M-G!

Wala kang brief!

He: (Blush)

She: Kung gusto mo,

May sasabihin ako sa iyo…

He: Kahit ayaw ko,

Eh anong magagawa ko?

May nakakapit sa pakpak ko

Na octopus!

She: Gusto kong mag-negosyo,

Entrepreneur, o di va?

Magtatayo ako ng junkshop,

Actually meron na –

Mula Maynila hanggang Laguna

Lahat ng basura

Sa akin ang punta!

He: Ah, mangangalakal!

She: Magbebenta rin tayo ng bakal!

Magkano ba ang isang kilo?

At ilang kilo

Ang anim na barko?

He: Aber, pag-iisipan ko,

Text kita, may signal ba dito?

She: Kita na lang tayo

Alas-onse ng gabi ng Sabado,

Pagkatapos ng Koreanovela

Na bida si Chow King Zoo!

He: Sige.

She: Weh!

He: Oo nga!

She: Hindi nga?!

He: Utak mo sardinas!

She: Siya nga pala,

Nagbabagang balita!

Ayon sa aking pusit!

Limang milya sa hilaga,

May balyena,

tapos yung balyena,

hinuli ng mga mangingisda!

Tapos yung mga mangingisda

hinuli ng Green Peace!

Tapos yung Green Peace

hinuli ng mga pirata!

Kailangan ang tulong mo!

Now na!

He: Santisima por diyos por santo!

(at lumipad na siya palayo).

Tula II: Ang Alamat Ng Engkanto Sa Bundok Ng Monte Cristo

Kaluluwang ulila sa laman,

Sumpa ng lungkot at pag-iisa

Pilit sumasanib

Sa kanyang mga panaginip;

Init ng araw at lamig ng gabi

Hindi niya nadarama,

Tila lamang kathang isip;

Ang paraiso sa kanyang paningin,

Biyaya ng mayamang kalikasan,

Ay isa na lamang alaala;

Sa itaas ng mistikong bundok,

Sa ilalim ng naghahapis na langit,

Naroon ang engkanto,

Nagmamasid sa kagubatan

Na nakalatag sa kanyang paanan;

Malakas ang ulan, tila bendisyon,

Habang sinasariwa niya

Ang mga mahiwagang awitin

Na nagbigay ligaya sa mga hari

Mula sa ibong adarna

Na ngayo’y naglaho na;  

Siya ang saksi

At bago dumating ang wakas,

Maririnig ang kanyang mga kwento,

Isasalin na mga katutubo

Sa mga darating pang lahi;

Magtatagumpay siya

Tulad ng mga bayaning prinsipe

Mula sa mga alamat;

Ngunit ngayon,

Habang lantad sa kanyang mga mata

Ang paglason sa ilog

At kamatayan ng gubat,

Ang mga dyablo ay nagdiriwang,

Mga karumaldumal na sayaw,

Tila ba inaalipusta

Ang mga shaman ng mga tribung

Kailan ma’y hindi matutuntunan;

Aagos ang kanyang dugo

Kahit siya ay imortal,

Ngunit ang mga sugat

Sa kanyang puso at isip,

Pagsapit ng takdang panahon,

Ay maghihilom;

Lahat ng mga ito ay lilipas,

Katulad ng buhay,

Ang mga ito’y mawawala,

Dahil kahit ang hatinggabi

Ay dala ang bukang-liwayway

Tula III: Ilog (May Pasasalamat Kay Og Mandino)

Malalim na ang gabi,

Kasing-lalim ng karagatan

At puno rin ng hiwaga

Na sa ating mga mata

Ay nagkukubli;

Tahimik na ang paligid,

Tayo ngayon ay nasa daigdig

Ng mga pira-pirasong diwa

Ng mga panaginip

At mga pangarap

Na nagbibigay lakas,

Na kung makakamtam

Tanging tadhana lamang

Ang nakakaalam;

Ako ay sa bintana nakatanaw,

Sa mga bituin nakatingala,

Nagbabalik tanaw,

Nagtatanong kung nasaan na

Ang mga panahong lumipas,

Tila naglaho sa isang kisapmata,

Isang kumpas

Ng isang mapagbirong nilalalang

Na may alay na salamangca;

Hindo ko lubos maisip

Na ikaw, Daniel, ay binata na,

Na sa gulang mong diez y sais

Ay isa nang ganap na artista,

Ngunit, hindi ba,

Noon pa ma’y ika’y

Tinitilian, pinagkakaguluhan,

Agaw-pansin saan man,

Palibhasa nagmana

Sa pinakamagandang babae sa tanan,

Ang iyong ina,

At syempre pa,

Sa ubod mong gwapong Papa;

Ngunit higit doon

Ako ay nananalangin, naniniwala,

Na minana mo rin mo rin

Ang ginintuang puso

At tibay ng damdamin

Ng ina mo;

Alam mo, siya ang saksi,

Aking kaagapay at kakampi

Sa lahat ng pagsubok

At pakikipagsapalaran sa mundo

Ng isang tulad ko,

Isang mahirap na musikero,

Pilit hinahanap ang tuwid na landas

Patingo sa buhay na matiwasay,

Takot sa Diyos ang tanging gabay

Upang maging marangal,

Upang maging karapat-dapat

Sa respeto at pagmamahal

Ng aking mga mahal sa buhay;

Marahil ay limot mo na

Noong bata ka pa,

Binawalan kita

Na maglaro sa ilog,

Ngunit isang araw,

Aking utos iyong sinuway

At ika’y nahulog,

Muntik nang malunod,

Umiiyak ka nag kita’y

Aking sinagip,

Nakita mo aking galit

At ika’y nangako

Na hindi na mauulit,

Na sa lahat ng aking sasabihin,

Ikaw na ay makikinig;

Ngunit hindi mo nakita,

Ito’y aking sinadyang kinubli,

Ang aking mga luha,

Nang tayo’y nakauwi na,

Nanginig ang aking kalamnan,

Alam ko na hindi kailanman

Aking makakaya

Na sa buhay ko ay mawala ka;

Napakarami mong tanong

Mula pa noon:

Ano ba ang ecosystem,

Climate change at precipitation,

Pilit kong sinasagot,

Kung ‘di ko alam, sabay tayo

Nagbabasa sa encyclopedia;

Ngunit kaninang umaga

Mayroong isa

Na hindi ko masagot,

Dahil walang mga kataga

Ang sapat ipaliwanag

Aking nadama;

Kaninang alas-otso

Papunta ko sa studio

Nang ako’y iyong ginulat,

“Happy Fathers Day!”

hinagkan at niyakap;

ako’y nabigla, natuwa,

sabi ko sa iyo thank you,

at baka tanghaliin na ako,

naghihintay ang trabaho;

daglianj akong lumabas ngunit,

sa harap ng ating tahanan

ako ay natulala,

muli akong pumanhik,

lumapit sa iyo

at niyakap ka nang mahigpit,

doon ka nagtanong,

“Itay, bakit ka umiiyak?”

Kanina lang ako’y nanggaling

Sa iyong silid, nagmamasid,

Bantay sa iyong paghimbing,

Tumatakbo ang isip:

Nandoon ako

Nang sa paligsahan ng musika

Ako’y unang nagtagumpay,

Nang unang isalin sa plaka

Ang aking mga katha,

Nang ang mga ito

Ay nagkamit ng parangal;

Ngunit wala ako

Noong graduation mo

Bilang valedictorian,

Noong mapili kang makasama

Sa pelikula ni Vilma;

Patawarin mo ako, anak,

Labag sa loob ko

Ang mawala sa mga panahong

Mahalaga sa buhay mo,

Pangako ko

Magmula ngayon,

Sa piling ng isang ama

Hindi ka na mangungulila.