Saturday, May 02, 2015

How A Bird Changed My Life 4



Saturday Evening Posts
May 2-8 Edition

How A Bird Changed My Life 4

One of my most favorite scenes in the novel – and a constant source of personal inspiration – is when a young gull named Kirk Maynard prostrated himself in front of our hero because he wanted to fly but his wings are paralyzed.

“Help me,” he pleaded, “I want to fly more than anything else in the world.”

“Maynard Gull,” said Jonathan,  “you have the freedom to be yourself, your true self, here and now, and nothing can stand in your way.”

“Are you saying I can fly?” asked Maynard.  For the first time in a long time, he felt the stirrings of hope and redemption.

Jonathan Livingston Seagull, his heart overflowing with love and understanding, said quietly, “I say that you are free.”

Bach tells what happened next:

“As simply and as quickly as that, Kirk Maynard Gull spread wings, effortlessly, and lifted into the dark night. The Flock was roused from sleep by his cry, as loud as he could scream it from 500 feet up: ‘I can fly! Listen! I can fly!’ ”

Three beautiful words:

I can fly!


See Part 1, Part 2 and Part 3 



Jonathan Aquino's Journals

Sabado, ika-18 ng Abril 2015.

Gikan lang ako sa OsmeƱa Peak kauban mga amigo ko sa bagong trabaho ko, text ko sa isang kaibigan.

Tapos naglakaw kami sa gubat nang halos pitong oras pa-adto sa Kawasan Falls sa pikas na bayan ng Badian.

Dugay wa'y signal kaya xencia na karon lang reply. Dili ko hibaw kung unsa gibuhaton nimo sa ospital pero sana maayo na pakiramdam nimo. Kung na-a faith, hayahay ang kinabuhi gyud!


Travellin' Boy 
Paul Williams




"Take my place out on the road again, I must do what I must do,
yes I know we were lovers but a drifter discovers
that a perfect love won't always last forever..."


3 comments:

Jonathan Aquino said...

Kausap ko ang nag-aayos ng laptop ko noong nakaraang Lunes. Pinapabilis niya ang andar at pinapalaki ang kapasidad. Mainit daw, sabi niya sa text.

"Sinong nag-iinit?" tanong ko.

"Mainit ang panahon," sabi niya.

"Ah, okay!"

"Ang ginaw naman," sabi niya maya-maya. "Sobrang lamig ng room."

"Kanina mainit, ngayon maginaw," sagot ko. "Ano ba talaga, kuya?"

"Tinitingnan ko kung maganda ang takbo and takbo ng Internet," sabi niya. "Inuna ko syempre i-testing sa porn."

"Sana gumagana," sagot ko.

"Pero kailangan bumili ka ng cooling pad," payo niya.

"Ano yun?"tanong ko.

Patungan daw yun na may maliit na fan para hindi uli overheat. Pati laptop ko, gising na gising ang diwa, isip-isip ko. Tinanong ko siya:

"Pwede ba tutukan na lang ng electric fan?"

Jonathan Aquino said...

Noong nakaraang Miyerkules kumain kami ng mga kasamahan ko sa trabaho sa isang carinderia malapit sa Apas sa Cebu. Nakatira sa ikalawang palapag ang may-ari at ang mga tauhan nila. Meron ding tindahan ng sari-sari. Masaya na ako kung magkararoon ako ng ganoon: sariling negosyo doon mismo sa bahay namin. Ang mga munting pangarap ko ay hindi naman talaga ganoon pero ang buhay na hinahangad ko ay tahimik at matiwasay. "Simple lang naman ang nais sa damdamin at sa isip," awit nga ni Ariel Rivera. "Simpleng buhay ay kay ganda..."

Jonathan Aquino said...

Yung best friend ko na nasa Maynila nagtext sa akin nung isang araw. Meron daw siyang nakilala sa LRT. Iba talaga sa syudad pero iba rin sa probinsya. Ang tutuo niyan, masaya na ako dito. Malapit ako sa dagat at sa mga bundok. Medyo may pagka-konserbatibo ang mga tao. Meron din syempre mga pokpok. Pero mas madali silang kausap.