Saturday Evening Posts
April 25 to May 1 Edition
How A Bird Changed My Life 3
Naturally, Jonathan was considered as an outsider to his
Flock because he was different – even before he was exiled. The happy news is, Jonathan is
solitary and independent by nature, and he couldn’t care less about public
opinion.
I believe that solitude strengthens
the soul. I have so many friends and I’m not exactly what you might call a
loner – but I’m not afraid of being alone.
Did you ever notice that a lot of
people do foolish things just to feel the illusion of being “accepted” in a
group? There’s nothing wrong with that per se.
But when you think about it, the
deepest reason is that they can’t stand the thought of being alone – they can’t
even bear silence. I would imagine that they have various reasons for their
desperation for company.
As for me, I am thankful that I am
comfortable with who I am. I don’t try to be somebody I’m not, and I honor my
personal integrity and dignity.
After all, self- respect transcends
vanity and, if I may borrow the latest buzzword, metrosexuality.
I fully believe, like Jon Seagull,
that after all is said and done about personalities, my “true nature lived
everywhere at once across space and time.”
To Be Continued Next Saturday
Mga Liham Ni Jonathan Aquino
Linggo, ika-12 ng Abril 2015
Mahilig ako makipag-landian sa mga mababait na babae.
"Kapag gwapa ang saleslady,
na-a dako discount," sabi ko kanina nang bumili ako ng rubber shoes sa
Colon.
Tawa yung salesgirl. Cute siya,
kamukha ni Maja Salvador.
Nung nasa counter na kami, tinuro
ko ang lumang box, sabi ko pa-joke: "Da'y, chaka naman!" Tawa uli
siya pero kumuha siya ng mas maganda. Pati yung girl sa counter tumawa.
"Gwapa saleslady at cashier
kaya syempre nindot din ang box!" Nagmana yata tayo kay idol Cary Grant
pag dating sa charm.
Cary Grant
North By Northwest
North By Northwest
3 comments:
Martes, ika-21 ng Abril 2015. Nagtext sa akin ang isang kaibigan ko sa Cagayan De Oro. Kumusta daw. "Mabuti naman ako, bro," sabi ko. "Sana nasa maayos ka ring kalagayan. Nandito pa rin ako sa Cebu. Simple at tahimik na pamumuhay."
Miyerkules, ika-22 ng Abril 2015. Sabi ng isang kaibigan ko sa Maynila, nagpatingin daw siya sa duktor. Meron daw siyang kundisyon sa puso. "Paano magsisimula ang paggaling," sagot ko sa text, "kung tinatanim mo sa isip mo na may sakit ka?"
Hindi ko talaga maisip kung ano kaya ang nangyari kung wala sa buhay ko ang inspirasyon at mga aral na natutunan ko sa aklat ni Richard Bach na Jonathan Livingston Seagull. Eto ang isa sa mga pinaghuhugutan ko ng lakas para sundin ang binubulong ng puso ko kahit taliwas sa mga kinagisnan ng iba. Ang aking pagkatao ay higit pa sa pagiging tao. Ang tunay na ako ay hindi ang aking katawang lupa kundi ang nabubuhay sa loob nito na saklaw ang ngayon, kahapon at bukas.
Post a Comment